एक दिवस टपोरा गुलाब

एक दिवस टपोरा गुलाब
माझ्याकडे आला, म्हणाला-
मला काही तरी हवंय, देणार?
मी माझा गंध देतो
हवं तर
सगळ्या फुलांचा गंध देतो!
अरे पण काय हवे तुला?
तुझ्या प्रियेच्या तळव्यावरील
मेंदीचा गंध
मी नाही म्हणालो...

अशीच एकदा नदी आली
म्हणाली,
मी तुला माझं प्रवाहिपण देते,
मला एक गोष्ट देतोस?
मी विचारलं काय?
तुझ्या प्रियेचा अल्लडपणा!
मी नाही म्हणालो...

एकदा आकाशीचं इंद्रधनुष्य
समोर उभं ठाकलं
त्याने त्याचे रंग देऊ केलेत
अन् म्हणालं-
तुझ्या प्रियेचं लोभसपण
मला दे ना!
मी नाही म्हणालो...

एकदा मधमाशी
कानी गुणगुणली,
तुला सगळा मध देते,
मला एक देतोस?
मी विचारलं काय?
ती म्हणाली-
तुझ्या प्रियेच्या अधरांचा
थोडासा मकरंद!
मी नाही म्हणालो...

एकदा तर प्रत्यक्ष
कुबेर अवतरला
म्हणाला-
माझा सारा खजिना देतो!
मी विचारलं कशासाठी?
कुबेर म्हणाला,
तुझ्या प्रियेच्या
काही स्मृति दे ना!
मी नाही म्हणालो...

आणि
एकदा तूच आलीस
म्हणालीस- एक हवंय, देशील?
मी विचारलं, काय?
`मला मीच परत हवीय'
काहीही नं बोलता
मी ओंजळीत ह्रदय काढलं
अन्, डोळे मिटून घेऊन
माझी ओंजळ रीती केली
तुझ्या ओंजळीत ...

- श्रीपाद कोठे
नागपूर