माय आन बापू

माय आन बापू
आले नाही अजून
पाउस त सुधरु देत नाई
बत्ती त नसंनच
गुरं येउन तं लई येळ झाला
माय बापू कुटं गेली असंन?
बरं जालं,
म्हाद्या अब्यास घिउन बसला
भूक तं त्यालेबी लागली आसंन
चुलीखाली लाकुड लावावं
माय बापू येतीनच तवंर
* * * * * * * * * *
आता कोन आलं?
कवाड कोन वाजवते?
थांबा आलो, थांबा आलो
अरे, हा तं बजरंग काका
`का झालं काका? ओला हुत आला?'
आन ह्ये मानसं काउन आले?
काय आनलं त्यायनं?
चादरीत गुंडायलेलं हे का व्हय?
गडबड ऐकून म्ह्याद्या बी पडवित आला
गुंडायलेल्या चादरी पडवित ठिउन
समदे बसले
धोंडी काकानं पुसलं,
`काय जालं रे बजरंगा?'
बजरंगा काका बोल्ला,
`का सांगू आता?
आभायंच फाटलं
गुरं पाठवले घराकड
आन दोगं निगाले बिगी बिगी
पाउस लय जोरात आला
म्हून थांबले चिंचेखाली
माह्याच वावराच्या बांध्यावर
आवाज बी देल्ला मले
मी म्हनलं, मी बी येतो
जोडे घालतंच व्हतो
आन तेवढ्यात
विज बोंबलली जोरानं
येउन पयली चिंचेवर
चिंच जयली उभ्यानंच
आन बुढा बुढी पन...
तसाच आलो गावात
लोकायले घेतलं आन घिउन आलो'
बजरंग काका थांबला
आन चंदानं म्हाद्याला जवय घेतलं
तिला गावलं, चादरीत गुंडाळून
माय बापुच घरला आले हायेत...

- श्रीपाद कोठे
नागपूर