आत्ममग्न तान्हुल्या

आपल्याला शहरात काजवे पाहायला मिळत नाहीत. पण जंगलातला अनुभव शब्दातीत असतो. काजव्यांचे थवेच्या थवे असतात. असाच एक अनुभव शब्दबद्ध करण्याचा प्रयत्न.

आत्ममग्न तान्हुल्या

रात्रीच्या अंधारी
ज्योति लक्ष उजळल्या
नभामधुनी तारका
धरेवरी उतरल्या...

क्षणात पंख पसरिती
क्षणी प्रकाश फाकती
क्षणात पंख मिटवुनी
क्षणी उदास भासती...

आत्ममग्न तान्हुल्या
कधी इथे, कधी तिथे
वार्यावर लहर लहर
रानवाट पेटतसे...

- श्रीपाद कोठे
नागपूर