मारवा

पंचमाचे दान मागत
हिंडणारा मारवा
येतो पुढ्यात वारंवार
कधी दारी
कधी बाजारी
हात पसरतो
पाहतो दिनवाण्या मुद्रेने
नाही वापरावे लागत
आता त्याला शब्द
त्याचं मागणं
उमटतं त्याच्या आर्त नजरेतून;
माझ्याही नजरेतून कळतो त्याला
माझा अगतिक नकार
ईश्वराच्या दुर्बोध मौनाप्रमाणे;
निघून जातो मारवा
निराधार अपूर्णतेच्या
न संपणाऱ्या मार्गाने
पृथ्वी आणि माझ्यासारखाच
पुन्हा कधीतरी
समोरासमोर येण्यासाठी
ग्रहणाच्या सूर्य चंद्रासारखा;
पुन्हा मागेल पंचमाचे ग्रहणदान
जो पंचम नाहीच माझ्याकडे त्याचे
पुन्हा जाईल निघून
झोळीत नकार घेऊन
अन फिरत राहील अविरत
आशेची अपरिहार्यता सांगत
विश्वाचे आर्त सावडत

- श्रीपाद कोठे
नागपूर
सोमवार, २१ ऑक्टोबर २०१९