`झाड कटवाना है क्या झाड?'

ओलिचिम्ब पहाट कानातून मनात उतरली
अन् डोळे उघडायला भागच पडले,
ऐकू येणार्या पाउसधारा दिसू लागल्या,
त्यांच्याशी गुजगोष्टी करत
तसाच लोळत राहिलो काही वेळ,
त्यांच्या आमंत्रणाला नकार देणे
शक्यच नव्हते, दार उघडलं
हिरवा आनंद
सगळीकडे भरून राहिला होता,
अनामिक धुंदीतच दिवस सुरू झाला
चहा झाला आणि
हाती पेपर घेउन दारातच बसलो,
खरं तर पेपर नावालाच होता हातात
अवतीभवती आणि मनातही होता फक्त
ताजा चैतन्यमयी हिरवा फुलार
झाडे नटली होती हिरवाईने
चैतन्याची, सृजनाची गाज देत
मरगळल्या मनाला साद देत,
सांदीकोपर्यातही उगवून आले होते
काही ना काही...
अन् अचानक कानी हाक आली,
`साब झाड कटवाना है क्या झाड??'

- श्रीपाद