असाच जातो दूर कुठे तरी

असाच जातो दूर कुठे तरी
पाठीस घेउन वारा,
उनाड भटकत स्वैर उधळीतो
रक्तामधला पारा,
दिशादिशांना कवळून घेती
अल्लड पाउसधारा,
मज स्वप्नांचे दान मागती
फुलवुनी मोरपिसारा,
पिसाटलेल्या वाटा पुसती
आहे कोण बिचारा,
कडेकडेची झाडे म्हणती
नाही त्यास निवारा,
वार्यासंगे गुणगुणताना
जिवास नाही थारा,
मधे अचानक हळू खुणवितो
लुकलुकणारा तारा,
बंध तोडुनी धुंद नाचतो
आनंद असा हा न्यारा,
नकोच गुंते नको पसारा
खेळ असा मज प्यारा

- श्रीपाद