अबोलणारी झांज

दाटून येते कधी अवेळीच, उदासवाणी सांज
देऊन जाते माझ्या हाती, अबोलणारी झांज

असाच होता एक दिवस तो, उधळीत होतो रंग
लाल गुलाबी हिरवा पिवळा, होते अवघे दंग

खेळ मजेचा चालू असता, आला कठीण प्रसंग
डोळ्यादेखत कोसळला तो, विटून गेले रंग

नूर बदलला; झाली पळापळ, कुणी घेतली धाव
गाडी काढली कुणी आणखी, कुणी लाविले फोनं

रुग्णवाहिका आली धावत, घेउन गेली त्यास
उपचारांची शर्थ जाहली, शून्य असे प्रतिसाद

वरचढ ठरला काळ त्या क्षणी, घेउन गेला त्यास
तेव्हापासून रंग फिकुटले, उदास झाली सांज

- श्रीपाद