तुटता तारा

निराधार आभाळाखाली
आधारहीन पावले
निरंकुश, झपूर्झा स्थितीत
कीर्र झाडी
असून नसल्यासारखी
आकाशीची चंद्रकोर
असून नसल्यासारखी
रातराणीचा सुगंध
असून नसल्यासारखा
वाटेवरील पदरव
असून नसल्यासारखा
मनाचा वेगही
असून नसल्यासारखा,
दृष्टी मात्र निश्चल
करुण-कोमल, आर्त
एकटक आभाळाकडे
आभाळातल्या बापाला
मायमाऊलीला
साकडे घालत,
अधीर
रोखून ठेवलेली नजर
रोखून ठेवलेला श्वास,
क्षणार्धात
मोकळा झाला
तळमळणारा आत्मा,
आभाळातल्या मायबापांनी
साकड ऐकलं, अन्....
तुटत्या तार्याला नमन करीत
सारं अस्तित्व आक्रोशलं
`असेल तिथे सुखी ठेव'
*** *** *** *** ***
कोणाच्या तरी सुखासाठी
तार्याला तुटावेच लागते ना
आकाशी...
...वा धरतीवर सुद्धा...

- श्रीपाद