कशी काढते भरून
तुझी तूच गं पोकळी
कशी आणते खेचून
शून्यातून स्वरावली...
कसे काढते शोधून
नसलेले सप्तसूर
कसे सजविते बाई
श्वास तुझे वेळूतून...
कसा करते साजीरा
सप्तकाचा तू शृंगार
कसा सांभाळते डौल
भरजरी पोषाखात...
काय पोटातून उले
कसे कळावे आम्हास
तुझी शब्दशून्य भाषा
आम्हा नाही आकळत...
बिना पावलांची चाल
तुझी नजाकत थोर
जन्मा घालण्याच्या आधी
नाही दिसत गर्भार...
तुझे अज्ञात खेळणे
तुझा अज्ञाताशी संग
ज्ञात विश्वात डोलतो
कस्तुरीचा रसरंग...
तुझा अभिसार असा
नाही रूप, नाही शब्द
तरी आकारास येते
शून्यातून नादविश्व...
- श्रीपाद कोठे
नागपूर
मंगळवार, ७ जुलै २०१८
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा