ये प्रेमले नभातून
लेऊन रंग न्यारे
आसावल्या दिठीला
सुख होऊ दे जरासे...
ये प्रेमिके फुलारून
लोभावल्या पदांनी
खंतावल्या उरात
दे छेडूनी सतार...
ये प्रेरणे उभारून
कर आपुले पिसांचे
घेउनी मज कवेत
गा गीत चांदण्यांचे...
ये प्रांजले सुगंधुन
गुंफून श्वास अवघे
या सावळ्या क्षणातून
तू माळ विश्व सारे...
ये प्रसन्नवदने ये
सारून दूर दुजता
दोघात टपटपू दे
नाजूक प्राजक्त अवघा...
ये प्रेमवेडे अशी ये
विसरून हा पसारा
होऊनी जा मनातील
अनिवार काव्यधारा...
ये प्राणदे तमातून
होऊन तू शलाका
काळ्या निजेस दे तू
कालिंदीचा सहारा...
- श्रीपाद कोठे
नागपूर
रविवार, २४ जून २०१८
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा