आता माझा मीच

फकिरीची माझ्या
असो मज आण
जगतीची जाण
काय करू?

उल्हास सुखाचा
दु:खाची वेदना
तुमची तुम्हाला
लखलाभ
देणार ते काय
काय घेऊ शके
जग हे तुमचे
मज सांगा
मनाचाच गुंता
मनाचे स्वातंत्र्य
सारेच निरर्थ
जाणतो मी
नको मज मृत्यू
नको ते जीवन
दोन्हीही एकच
आहे ठावे
स्वार्थाचाच खेळ
परमार्थी भूल
खोटी असे झूल
पाठीवर
अंधार, प्रकाश
सारेच तोकडे
पाय ते उघडे
चादरीत
शब्दांची कुसर
शब्दांचे मखर
शब्दांची पाखर
जावो लया
आता माझा मीच
हिरावेल कोण
जगतीची काय
बिशाद ती !
- श्रीपाद कोठे
नागपूर
शुक्रवार, २१ जून २०१९