पानापानात फुलतो
दुधमोगरा प्रसन्न
आणि मनात दाटतो
कवितेचा स्वप्नगंध...
दुधमोगऱ्याचा गंध
मंद मंद पसरतो
आणि कवितेचा बंध
तनमन कवळीतो...
शुभ्र-हिरवी रांगोळी
खिडकीत डोकावते
जाणिवेच्या डोहातून
काहीबाही उसवते...
टवटवीत फुलांचे
घोस पाहती वाकून
आणि म्हणतात कसे
'आम्हा घेता ना वेचून?'...
चहू दिशी पसरते
भास्कराचे ऊन तप्त
दुधमोगऱ्याचा तळी
कवितेची नागधून...
असा अंगांगी डोलतो
दुधमोगरा डौलात
मनी नक्षी रेखाटतो
कवितेचा शब्दबंध...
- श्रीपाद कोठे
नागपूर
मंगळवार, २७ मार्च २०१८
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा