दुधमोगरा

पानापानात फुलतो
दुधमोगरा प्रसन्न
आणि मनात दाटतो
कवितेचा स्वप्नगंध...
दुधमोगऱ्याचा गंध
मंद मंद पसरतो
आणि कवितेचा बंध
तनमन कवळीतो...
शुभ्र-हिरवी रांगोळी
खिडकीत डोकावते
जाणिवेच्या डोहातून
काहीबाही उसवते...
टवटवीत फुलांचे
घोस पाहती वाकून
आणि म्हणतात कसे
'आम्हा घेता ना वेचून?'...
चहू दिशी पसरते
भास्कराचे ऊन तप्त
दुधमोगऱ्याचा तळी
कवितेची नागधून...
असा अंगांगी डोलतो
दुधमोगरा डौलात
मनी नक्षी रेखाटतो
कवितेचा शब्दबंध...

- श्रीपाद कोठे
नागपूर
मंगळवार, २७ मार्च २०१८

सफर

चल फिरून येऊ थोडे
पुनवेच्या आभाळातून
अन वेचून आणू थोडी
येताना नक्षत्रे आपण...
ती चमचमणारी रत्ने
माळीन तुझ्या गजऱ्यात
अन बिल्वरशोभा त्याची
पाहीन तुझ्या नयनात...
हातावर चांदणमेंदी
गंधाळून रेखीन जेव्हा
लाजून चंद्रही होईल
ओंजळीत गोरामोरा….
ही सफर आपली जेव्हा
स्मरशील कधी एकांती
कविते, ठाऊक मजला
उगवेल चंद्र आभाळी...

- श्रीपाद कोठे
नागपूर
शनिवार, ३१ मार्च २०१८

संध्यास्वप्ने

संध्यास्वप्ने पेरीत जातो पिंपळपारावर
कुणी गारुडी धून वाजवी बंद दारावर

अंगणातली जुनी पाऊले काय बोलतात?
पाचोळ्यातून मंदपणाने काय शोधतात?

उन्मादाच्या कबरीवरची पणती अंधारी
सांत्वनझेले इतिहासाचे विकले बाजारी

पक्षी-घरटे, फुले-काटक्या आणि कोळीष्टके
उजेड वारा मुक्त तरीही, असे कोंदलेले

दह्या दुधाची दिव्य प्राक्तने नटली, विटली
वठली आणिक भुते होऊनी लपली येथे

रक्तगोठल्या, रक्तवाहत्या जखमांमधले
नश्वर सगळे मातीमध्ये मिसळत आहे

दगड पायरी थंडपणाने उतरे कोण?
तीच पायरी पुन्हा एकदा चढतो कोण?

स्मशानशांति येते चालत जेथे वारंवार
जीवनपक्षी तिथे घालतो घिरट्या अपरंपार

- श्रीपाद कोठे
नागपूर
शनिवार, ३१ मार्च २०१८