बुधवार, २२ ऑक्टोबर, २०१४

काव्यदेवता

अचानक एक आकृती
समोर उभी ठाकली
म्हणाली-
मला तुझ्या डायरीत बसायचंय,
मी म्हटलं-
अगं डायरीत जागा नाही,
तशी ती आकृती म्हणाली-
एक पान आहे की: शेवटलं,
मी म्हटलं-
हो, ते कोरंच ठेवलंय
मुद्दाम
एका विशेष कवितेसाठी,
आकृती म्हणाली-
काय म्हणतोस?
वेडा की खुळा?
मी बुचकळ्यात पडलो,
तशी ती म्हणाली-
अरे, मी प्रत्यक्ष कविता
- काव्यदेवता !!
जगातल्या साऱ्या कवींच्या
कवयित्रींच्या माध्यमातून
ज्या कविता शब्दरूप घेतात
त्या माझेच अंश
सारं काव्य माझ्यातूनच
स्रवतं, प्रसवतं...
मी शहारलो...
साऱ्या कवितांचं अधिष्ठान,
अधिष्ठात्री काव्यदेवता
माझ्या डायरीत जागा मागत होती
मी सहर्ष, विनम्र होकार दिला
तीही ऐटीत विराजमान झाली,
मी खुशीत होतो
पूर्णत्वाला पोहोचल्याच्या
पण... पण...
फार पंचाईत झाली आता-
सारं काही थबकलंय, थांबलंय
चैतन्य नाही, हालचाल नाही
सारं कसं गपगार !
काव्यदेवते,
काय केलंस हे, काय केलंस हे...

- श्रीपाद कोठे
नागपूर

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा