गुरुवार, २९ मे, २०१४

मी उगाच भटकत होतो

मी उगाच भटकत होतो
वाळूच्या शांत समुद्री
मौनाला बिलगून गेली
मौनाची नाजूक गाणी

अवकाश मोकळे झाले
अंतरात गुदमरलेले
दु:खाच्या पाऊलखुणांनी
गालावर ओघळलेले

नभी चंद्र जरासा तुटका
वाऱ्याने हालत नाही
शपथांच्या स्मरणधुळीने
आभाळ कोंदूनी जाई

हे असेच काहीबाही
फुलणाऱ्या झाडाजैसे
गळणाऱ्या पानांनाही
का टोचत असतील काटे?

गाण्याचे दु:ख सुकोमल
दु:खाचे गाणे भोळे

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा