अज्ञात झऱ्यावर
अबोल पक्षी येतो
अंधार दाटताना
आभाळ होत जातो
अश्रूत गोठलेल्या
आलाप, सूर, ताना
अक्षय्य आर्ततेने
अंजुलीत धरतो
आता तरी सरू दे
अंधारयुग माझे
आवाज देत ऐसा
ओढ्यास सोपवितो
आवेग दाटुनिया
ओढा उचंबळे तो
आसावल्या दिठीने
अश्रूत साठवितो
अश्रूस आवरेना
आकाश त्या पुरेना
अवकाश पाखराचा
आता कुठे उरे ना
अद्भुत त्याचवेळी
आली उरात हाक
आकाश शब्द बोले
आलो पाहा मी खास
आवाज ऐकता हा
आल्हाद त्यास झाला
अद्वैत विठ्ठलाचा
अलवार भास झाला
- श्रीपाद कोठे
नागपूर
मंगळवार, ३१ ऑक्टोबर २०१७
आलाप, सूर, ताना
अक्षय्य आर्ततेने
अंजुलीत धरतो
आता तरी सरू दे
अंधारयुग माझे
आवाज देत ऐसा
ओढ्यास सोपवितो
आवेग दाटुनिया
ओढा उचंबळे तो
आसावल्या दिठीने
अश्रूत साठवितो
अश्रूस आवरेना
आकाश त्या पुरेना
अवकाश पाखराचा
आता कुठे उरे ना
अद्भुत त्याचवेळी
आली उरात हाक
आकाश शब्द बोले
आलो पाहा मी खास
आवाज ऐकता हा
आल्हाद त्यास झाला
अद्वैत विठ्ठलाचा
अलवार भास झाला
- श्रीपाद कोठे
नागपूर
मंगळवार, ३१ ऑक्टोबर २०१७
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा