आठवणींच्या हिंदोळ्यावर

आठवणींच्या हिंदोळ्यावर
सुखदु:खाचे असंख्य झेले...
दु:ख बोचते, सुखही टोचते
विस्मरणाची गुहा उघडते...
डोळ्यामधली अश्रुसरिता
मुके किनारे ठेवून जाते...
मौन तीरांना साक्षी ठेवून
आभाळही मग निरभ्र होते...